Psichołah nazvała rysy partniora, niebiaśpiečnyja dla adnosinaŭ

Kančatkovaje rašeńnie pra toje, ci praciahvać adnosiny z partnioram ci partniorkaj, vy prymajecie sami, i nijakaj kateharyčnaści tut być nie moža. Ale psichołah źviartaje ŭvahu na tryvožnyja zvanočki ŭ adnosinach, kali treba zadumacca, i časam surjozna.

Takija zvanočki mohuć być indyvidualnaj źjavaj, ale jość i rečy, jakija datyčać usich. Pierš za ŭsio, heta prajavy fizičnaha i psichałahičnaha hvałtu — u takich vypadkach razryŭ adnosinaŭ moža być najlepšym vybaram. Kab raniej zaŭvažyć schilnaść partniora da takich pavodzinaŭ, varta źviartać uvahu na svaje pačućci — što adbyvajecca z vami pobač ź im ci joj.

«Jašče ja b dadała da hetaha situacyju, kali ŭ čałavieka nazirajucca niejkija psichałahičnyja prablemy abo jość aficyjna zaćvierdžany dyjahnaz, ale vy razumiejecie, što čałaviek z hetym ničoha nie robić.

Heta taksama budzie prykmieta taho, što treba być z hetym čałaviekam bolš aściarožnym i zadać sabie pytańnie: ci treba mnie hetyja adnosiny.

Maju na ŭvazie zaležnaść (naprykład, ad ałkaholu ci azartnych hulniaŭ), psichijatryčnyja dyjahnazy», — tłumačyć psichołah.

Usie raŭnujuć, pytańnie ŭ stupieni

Vielmi mała chto ź ludziej moža pazbavicca reŭnaści, ale pytańnie ŭ tym, da jakoha ŭzroŭniu jana dachodzić.

Kali vaš partnior moža narmalna, słovami kazać pra svaje pačućci i pra toje, što jon raŭnuje, to ŭsio dobra, u čymści heta moža dadać zapału ŭ vašy adnosiny. 

Ale kali vy pužajeciesia čałavieka, jon pačynaje vas kantralavać — heta čyrvony ściažok,

raskazvaje Vijaleta. Hetyja pavodziny śviedčać nie tolki pra toje, što čałaviek niaŭpeŭnieny ŭ sabie i ŭ vašych adnosinach, a i pra sproby kantralavać i parušać asabistyja miežy. Niezrazumieła, da čaho jon moža potym dajści: abo heta prosta buduć nie vielmi zdarovyja adnosiny, abo pačniecca hvałt.

«Kali vy sami pa sabie schilnyja da suzaležnych adnosinaŭ i ŭ vas byli baćki, jakija vas mocna kantralavali, to, chutčej za ŭsio, vy abieracie sabie partniora, jaki kantraluje. Naŭrad ci vy zmožacie mieć adnosiny z kimści inšym, bo vam budzie zdavacca, što taki čałaviek vas nie kachaje.

Kali takija asablivaści adnosinaŭ vas zadavalniajuć, vam nie treba ničoha z hetym rabić. Ale kali vam heta pačynaje nie padabacca, kali vy adčuvajecie, što čałaviek tak siabie pavodzić nie prosta praz mocnaje kachańnie, heta pryčyna zadumacca i skazać partnioru pra svoj dyskamfort», — kaža Vijaleta. I nahadvaje, što varta zvažać na svaje pačućci ŭ kamunikacyi z čałaviekam, nie ihnaravać ich.

Kali vy skažacie partnioru, što vam niekamfortna, i vas pačujuć, to ŭsio dobra.

«Važnaja prykmieta — vaš partnior kaža pra svajho byłoha ci byłuju»

Inšaja sumnieŭnaja rysa partniora — zanadta vialiki kantrol. Vijaleta pryvodzić prykłady taho, jak heta moža prajaŭlacca ŭ pačatku adnosinaŭ:

«Vam treba pytacca, ci možna sustrecca ź siabroŭkaj, abo vy viedajecie, što doma treba abaviazkova być u peŭny čas, a to muž budzie złavacca. Kali havorka pra žančynu, to praz svaju tryvožnaść jana tolki na peŭny čas adpuścić partniora hladzieć futboł ź siabrami, i kali toj nie paśpieje viarnucca, jana mocna pakryŭdzicca. Tady partnior budzie adčuvać siabie vinavatym, heta pasiŭnaja ahresija z boku žančyny».

Kali my pabačyli, što ŭ čałavieka jość peŭnyja nieprymalnyja dla nas jakaści, ale my ŭžo daŭno ŭ stałych adnosinach ź im, što rabić? Psichołah kaža, što treba razmaŭlać z partnioram i pažadana spakojnym tonam. Maŭlaŭ, ja stała zaŭvažać u ciabie peŭnyja rysy, i jany mianie pačynajuć chvalavać, raskažy, jak ty da hetaha stavišsia. 

Źviarnicie ŭvahu, ci razumieje partnior, što jaho pavodziny ci vykazvańni — prablema dla vas, ci jon hatovy z hetym niešta rabić i ci šanuje vašy adnosiny i supolnyja kaštoŭnaści. 

Moža być i tak, što toje, što vas turbuje, — nie prablema dla partniora, jon pačynaje vami manipulavać, pačynajecca hazłajtynh («heta z taboj niešta nie tak»), i vam robicca kala jaho sapraŭdy niekamfortna, kanflikt pačynaje adbivacca na dzieciach. Voś heta sapraŭdy składanaja situacyja, ź jakoj treba šukać vyjście.

Vijaleta raić źviarnuć uvahu na jašče adzin faktar:

«Pahladzicie, jak vaš partnior stavicca da inšych ludziej, da svajoj siamji i siabroŭ, što jon kaža pra ich i ci nie źnievažaje ich. Jašče važnaja prykmieta — vaš partnior kaža pra svajho byłoha ci byłuju, źviarnicie ŭvahu, ci nie abvinavačvaje jon jaho ci jaje va ŭsich prablemach abo ŭsio ž taki zdolny brać častku viny na siabie.

Kali čałaviek tak robić, to heta prykmieta taho, što, kali i pamiž vami pačniecca kryzis, hety čałaviek, chutčej za ŭsio, budzie abvinavačvać u im tolki vas, a siabie jon budzie apraŭdvać. 

Naprykład, mužčyna moža kazać, što partniorka jaho kinuła, što jana takaja i hetakaja, vinnaja jamu hrošaj. A potym, paśla žyćcia z hetym čałaviekam, možna zrazumieć, što jaho byłaja nasamreč była dobrym čałaviekam. Ich adnosiny zaviaršylisia, bo była prablema, ź jakoj jon ničoha nie chacieŭ rabić. Toje ž moža być i z žančynami: spačatku jana budzie łajacca pra byłoha, maŭlaŭ, jon jaje nie kachaŭ, a potym vy zrazumiejecie, što praz peŭnyja dziciačyja traŭmy jana zanadta kryŭduje na zvyčajnyja rečy, naprykład, na toje, što vy pozna adkazali na zvanok».

Nakolki čałaviek samastojny

Časta na prykładzie kamunikacyi ź inšymi možna pabačyć i toje, ci schilny vaš partnior da hvałtu. Heta pakazvaje, jak čałaviek umieje abychodzicca sa svaimi pačućciami i emocyjami, nakolki dla jaho narmalna prajaŭlać fizičny abo psichałahičny hvałt i nakolki vam pasuje prajaŭleńnie hetaj rysy. Byvajuć ludzi, jakim narmalna stuknuć dzicio, kali toje razzłavała, takija partniory nie buduć bačyć ničoha niapravilnaha ŭ pavodzinach adno adnaho. 

Jašče Vijaleta raić źviarnuć uvahu na toje, nakolki čałaviek samastojny. Heta pra toje, što darosły čałaviek musić siabie ŭtrymlivać u sacyjalnym i bytavym płanie. Kali vy suzaležny čałaviek i schilnyja brać na siabie adkaznaść, vam budzie narmalna z partnioram, jaki, naprykład, nidzie nie pracuje. Ale takija pavodziny ź jaho boku — heta taksama prykmieta taho, što z darosłym čałaviekam adbyvajecca niešta nie toje.

«Hałoŭnaje — šmat razumieć pra siabie, pašyrać svajo razumieńnie pra toje, jaki vy čałaviek, jakija ŭ vas rysy charaktaru i prablemy, jakija mohuć paŭpłyvać na vašy adnosiny ŭ darosłym žyćci i što vy z hetym robicie. Abo vy znachodzicie čałavieka, jaki budzie padyhryvać vašym traŭmam i niezdarovym paternam u pavodzinach, abo vy sami ich prapracujecie (mahčyma, z dapamohaj terapii) — i hetyja rysy bolš nie buduć upłyvać na vašy adnosiny ź ludźmi. Maŭlaŭ, ja viedaju, što ŭ mianie jość takaja prablema, ale ja navučyŭsia žyć z hetym ekałahična dla siabie i inšych. Ale kali dla vas heta nieprymalna, a partnior raptam kaža, što ŭčora jon udaryŭ małodšuju siastru, na heta treba źviarnuć uvahu», — ličyć psichołah.

• 29
• 1
• 4
• 6
• 1
• 3
• 9
• 0